Rola dorosłych w wychowaniu młodzieży

„Zdrowe myślenie, oparte na faktach, uwzględniające wiele możliwych interpretacji tego, co się dzieje, wymaga dojrzałości albo nabytych umiejętności. Rolą dorosłych jest nauczenie dziecka rozsądnego, zdrowego podejścia do trudności, niepoprzestawania na emocjonalnej ocenie sytuacji i utrzymywaniu frustracji”.

Więcej o roli dorosłych w szkoleniu dla nauczycieli na platformie APN.

Sport i wychowanie

Zajęcia WF-u i wychowanie? Sport i rozwiązywanie problemów życiowych? Tak. Sport odgrywa szczególną rolę w życiu młodych ludzi. Nauczyciele WF-u i trenerzy nawiązują szczególnego rodzaju relacje z podopiecznymi. To relacje oparte na szacunku i partnerstwie, sprzyjające budowaniu więzi i zaufania. Już to sprawia, że zajęcia wychowania fizycznego mogą być zarazem wychowaniem do życia. Rozwijanie własnych pasji sportowych wiąże się bowiem z pracą nad sobą i treningiem, wymagającym dyscypliny, samozaparcia. Jednak warto dawać z siebie wszystko. – Młodzi ludzie mogą być kimś dzięki sportowi – mówi Tadeusz Duda, trener boksu i kick-boxingu. – Zdobywają w ten sposób miłość, szacunek i uznanie, czyli zaspokajają swoje najważniejsze potrzeby. Dlatego ludzie, którzy trenują, mają łatwość w nawiązywaniu kontaktów i odwagę w wypowiadaniu swojego zdania.

Więcej o sporcie, zdrowiu i wychowaniu w cyklu audycji „Zdrowo na sportowo”, dostępnych dla uczestników Akademii Profesjonalnego Nauczyciela.

Czy można krytykować młodzież?

W ramach Akademii Profesjonalnego Nauczyciela kursanci uczyli się o roli inteligencji emocjonalnej w życiu człowieka. Oprócz teorii w skryptach znalazły się, jak zwykle, praktyczne informacje dla nauczycieli dotyczące sposobu rozmawiania z młodzieżą. Autorki kursu piszą:

Uczniowie na poziomie szkoły podstawowej i gimnazjalnej nie są jeszcze dojrzali do podejmowania odpowiedzialnych decyzji i wyborów. Zrażeni do najbliższego środowiska (np. rodziców, nauczycieli) szukają bezkrytycznie środowiska zapewniającego bezpieczeństwo emocjonalne. Młody człowiek na ogół nie jest obowiązkowy, nie zawsze spełnia oczekiwania rodziców i nauczycieli. Nadmiernie i zbyt często krytykowany czuje się urażony, zniechęcony do podejmowania prób, by było lepiej. Jeśli krytyce towarzyszą słowa raniące, np. „Bo ty zawsze…”, „Ty nigdy…”, „Z ciebie to już nic nie będzie”, zaczyna izolować się od ludzi, których traktuje jako swoich wrogów.


Czy zatem nie powinniśmy w ogóle krytykować młodych ludzi? Nie! Z krytyki nie można całkowicie rezygnować. Ona też ma swoje znaczenie, ale musi być konstruktywna, wskazująca możliwości naprawienia błędu.


Ważna jest też postawa nauczyciela, konsekwencja pomiędzy słowami i postępowaniem. Młodzież jest szczególnie wrażliwa na przestrzeganie przez dorosłych norm i wartości. Jeśli dostrzega fałsz (inne deklaracje słowne i sprzeczne z nimi działania), to odrzuca przyjęty porządek jako nieprawdziwy. Szuka osób lub grup, które postępowałyby zgodnie z głoszonymi ideami - piszą Ewa Kosińska i Barbara Zachara.

Sześć procent dobra

Dziś na APN pojawiła się następna część kursu „Psychologiczne aspekty wspierania rozwoju uczniów. Skrypt 6 nosi tytuł „Umiejętność komunikowania się z ludźmi przejawem inteligencji emocjonalnej”.

Autorki szkolenia, Ewa Kosińska i Barbara Zachara, podają w nim między innymi wyniki swojej ankiety, którą przeprowadziły wśród uczniów (13–17 lat) zamieszkujących jedno z krakowskich osiedli. Ankieta dotyczyła najczęściej poruszanych w domu rodzinnym tematów. Wyniki, niestety, nie napawają optymizmem! Co najmniej niepokojące jest to, że młodzi ludzie najrzadziej od rodziców i bliskich słyszą dobre informacje albo informacje, które nie byłyby w żaden sposób nacechowane, zwaloryzowane: to tylko 6% wszystkich tematów. Najczęściej za to spotykają się z narzekaniem na szkołę i nauczycieli. Aż 42% wszystkich ankietowanych słyszy najwięcej takich komentarzy!

Nie zdajemy sobie sprawy, że przez na pozór niegroźne, ciągłe utyskiwanie na rzeczywistość, budujemy w młodym człowieku obraz świata jako miejsca wrogiego, pozbawionego jasnych i dobrych stron. Swoją postawą nieświadomie powodujemy, że dzieci mogą zacząć szukać dobra poza domem. A to przecież najlepszy sposób, by wepchnąć je w objęcia sekt, dilerów, alkoholu. Pomyślmy o tym!

Poniżej pełne wyniki ankiety krakowskich badaczek.

Tematy najczęściej poruszane w domach rodzinnych badanej grupy:
- krytyka szkoły, nauczycieli: 42%,
- krytyka kościoła, księży: 24%,
- krytyka państwa, rządu: 22%,
- krytyka sąsiadów: 6%,
- pozytywne opinie, rozmowy bez ocen rzeczywistości: 6%.

--
Odwiedź inne miejsca APN:
• www.akademianauczyciela.pl
• profil na Facebooku

Kolejny skrypt już 2 grudnia

Już jutro w APN opublikujemy kolejny skrypt. Będzie on zawierał materiał ostatniej lekcji w ramach drugiego modułu naszego internetowego szkolenia. Nieobowiązkowy test cząstkowy z drugiego modułu uruchomimy 9 grudnia.

Skrypt, oznaczony cyfrą 6, zatytułowano: „Umiejętność komunikowania się z ludźmi przejawem inteligencji emocjonalnej”. Fragment: „Dziecko powinno być nieustanną troską rodziców i nauczycieli. Mądra miłość to taka, która wymaga, lecz także rozumie, że dzieci mają prawo do swojej indywidualności i rozwoju określonego własnym kodem. Dziecko nie jest własnością rodziców, wychowanie jest im zadane przez porządek panujący w prawach życia. »Dzieci są jak łódki: nie buduje się ich po to, aby stały w porcie, ale by wyruszyły na szerokie wody« (G. Pellegrino, 1994)”.

Mamy nadzieję, Szanowni Uczestnicy, że czekacie już na kolejną porcję wiedzy!